„Безимениот град“ е древно село отворено во 2003 година за време на обновата на параклисот „Св. Никола“. Лоцирано е на 4 километри југоисточно од градот Банско во насока на Добриниште, во областа Св. Никола. Од археолошки ископувања дознавме дека на повеќе од 2500 декари во период од преку 3500 години (од околу 2000 години пред н.е. до XVI-XVII век) биле населени голем број луѓе во ова богато село.
Помеѓу остатоците од „Безимениот град“ откриена е уште една ранохристијанска базилика од крајот на IV и почеток на V век. Ранохристијанската црква се наоѓа на највисокиот дел од новооткриената тврдина во областа Свети Никола, на северното подножје на планината Пирин.
Ова место не е случајно одбрано од древните луѓе, бидејќи од тука најдобро се гледа целата околина и сите што се приближуваат до разлошката долина – Момина клисура од Егејското море, Јундола од тракијската низина и Предел од долината на реката Струма.
Досега истражувања се направени само на исток од обновената базилика на дел од само 3 декари, но и тоа е доволно за да се разбере дека на ова место се наоѓал доста голем град. Според првичните набљудувања, селото покривало површина од околу 25-30 декари, било заштитено со исправени карпи и каде што било потребно имало и цврсти ѕидови. Во највисокиот дел имало внатрешен град кој се распространувал на површина од 5-6 декари. Од неговите остатоци е откриен дел од цврстиот ѕид со дебелина од 1,20 метри, како и североисточната стражарна кула со квадратен изглед кој бил направен од камени блокови поврзани со малтер.
Природната положба на селото, кое од исток и од север било опкружено со непристапни карпи и ѕид од единствената пристапна јужна страна, го заштитувала бројоното население во селото во случај на опасност.
Денес, параклисот „Св. Никола“ се издига на стариот храм што е поддржан од населението во Банско и Добриниште.
